Als ik mensen vertel dat de herfst mijn favoriete seizoen is, krijg ik meestal een verbaasde reactie. Waarom ik hou van natregenen, wegwaaien en depressieve grijze dagen? Ik antwoord dan: het is maar hoe je het bekijkt!
In mijn opinie is het najaar een karaktertest. Gevalletje glas halfleeg/halfvol. Als hopeloze romanticus is het voor mij wellicht wat makkelijker om me te verblijden in het veranderende seizoen. Ik zie donkerte als een kans om kaarsjes te branden. Kou als een perfecte gelegenheid om mij onder een dekentje te installeren. Liefst met een grote kop warme chocolademelk binnen handbereik. Tijdens een wandeling snuif ik de geur op van aarde, mos en haardvuur. De vers gevallen bladeren knisperen onder mijn laarzen. Ik verbaas me over de kleuren van de bomen en de bontgekleurde wolken tijdens de zonsondergang. Ik mijmer over het leven en de liefde. Ondertussen vraag ik me af hoe ik dit jaar de kerst zal invullen… enfin. Ik zou eindeloos kunnen doorgaan, maar dit is hoe ík de herfst beleef!
Zeg zelf: in veel situaties maakt een verandering van perspectief een groot verschil. Begrijp me goed, jij hoeft van mij geen herfst-aanbidder te worden. Maar misschien zouden we soms een stapje opzij kunnen doen om ons te verplaatsen naar het gezichtspunt van de ander.
Wat als we zouden kijken door de ogen van de jonge dokter, waarvan al maandenlang het maximale wordt gevraagd? Een pittige studie doen, misschien al gecombineerd met een jong gezin. Tegelijkertijd maximaal ingezet worden op de werkvloer, omdat alle extra handjes nodig zijn. Terwijl ik dit stukje schrijf hoor ik de aios lopen, kletsen en lachen door de gangen van Schola Medica. Het bezorgt mij een glimlach op m’n gezicht. Ze zijn er nog! Het kán allemaal! We zetten ons in, samen, om de allerbeste (spoed)zorg te geven aan wie het nodig heeft.
Ik neem een slok van mijn koffie en kijk uit het raam. Het ‘gouden uurtje’ is aangebroken. De ondergaande zon zorgt voor een magische gloed op de bedrijfspanden van het Utrechtse Papendorp. Zelfs een bedrijvenpark krijgt zoveel meer charme in dit licht. Maar goed, dat is natuurlijk hoe ik het bekijk…
